نماز پیوند خلق و خالق، و ستون دین است و با هیچ چیز قابل مقایسه نیست. باید توجه داشت كه اختراعات و عبادات دو مسئله جدا هستند و نمیتوان آنها را با هم سنجید.
اگر كسی به مبدأ و معاد معتقد باشد، مانند همین جناب ادیسون كه مسیحی و به خدا معتقد بود، چنین شخصی، اگر مطابق دین خود كاری كرده و رضای خدا را در نظر داشته باشد، اجر او محفوظ و در آخرت مأجور است.
نماز سرچشمه همه خوبیهاست و به هیچ وجه با اختراعات قابل مقایسه نیست. به بركت نماز بقیه اعمال ما مورد قبول واقع میشود:
«إنّ اوّل ما یحاسبُ به العبدُ الصّلوة فإن قُبلتْ قُبِل ما سِواها».[1] هیچ جایگزینی برای نماز نمیتوان یافت كه بركات نماز را هم داشته باشد.
[1] ـ الكافی، ج 3، ص 268.